Co oznacza lieto w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa lieto w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać lieto w Włoski.

Słowo lieto w Włoski oznacza radosny, pomyślny, wesoły, radosny, jowialny, beztroski, błogosławiony, zadowolony, szczęśliwy, chętnie, aż nazbyt, szczęśliwe zakończenia, zadowolony z czegoś. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa lieto

radosny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Quale lieta occasione la porta in città?

pomyślny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Oggi il tempo sembra favorevole per un picnic.

wesoły, radosny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Fiona di solito è allegra (or: felice) di mattina.
O poranku Fiona jest zazwyczaj radosna.

jowialny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Il vecchio gioviale accoglieva sempre i visitatori nella sua casa.

beztroski

aggettivo (relativo a un periodo passato)

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
L'anziana sigora si ricordò della sua infanzia come di un periodo felice.

błogosławiony

aggettivo (przenośny)

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Quando avrà luogo il lieto evento?

zadowolony

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Ben poteva dedurre dall'espressione lieta di Adam che aveva ottenuto il lavoro.

szczęśliwy

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Il solo pensiero di lei lo ha reso allegro per tutto il giorno.

chętnie

(rafforzativo)

(przysłówek: Nazywa cechę i określa czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek (np. szybko, bardzo); odpowiada na pytanie jak?)
Se hai fame, ti preparo volentieri uno spuntino.
Jeśli jesteś głodny, chętnie przygotuję coś do jedzenia.

aż nazbyt

(seguito da aggettivo)

szczęśliwe zakończenia

sostantivo maschile

A mia madre piacciono soltanto i film a lieto fine. Non ci può essere un lieto fine quando si tratta di guerra.

zadowolony z czegoś

aggettivo

Era contenta di sapere della sua promozione.
Była zadowolona, gdy dowiedziała się o jego awansie.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu lieto w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.