historian ใน ภาษาอังกฤษ หมายถึงอะไร

ความหมายของคำว่า historian ใน ภาษาอังกฤษ คืออะไร บทความอธิบายความหมายแบบเต็ม การออกเสียงพร้อมกับตัวอย่างสองภาษาและคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีใช้ historian ใน ภาษาอังกฤษ

คำว่า historian ใน ภาษาอังกฤษ หมายถึง นักประวัติศาสตร์, นักวิชาการด้านประวัติศาสตร์, นักวิชาการประวัติศาสตร์ หากต้องการเรียนรู้เพิ่มเติม โปรดดูรายละเอียดด้านล่าง

ฟังการออกเสียง

ความหมายของคำว่า historian

นักประวัติศาสตร์

noun (person who studies history)

According to the contemporary historian Josephus, an important factor was the belief in the immortal soul.

ตาม ที่ โยเซฟุส นัก ประวัติศาสตร์ ร่วม สมัย บอก ไว้ นั้น ปัจจัย สําคัญ คือ ความ เชื่อ ใน เรื่อง จิตวิญญาณ อมตะ.

นักวิชาการด้านประวัติศาสตร์

noun

นักวิชาการประวัติศาสตร์

noun

ดูตัวอย่างเพิ่มเติม

(b) What place in history does a non-Christian historian give to Jesus?

(ข) นัก ประวัติศาสตร์ ที่ ไม่ ใช่ คริสเตียน ได้ จัด ให้ พระ เยซู อยู่ ใน ตําแหน่ง ใด ใน ประวัติศาสตร์?

Historian Walter Nigg explains: “Christendom will experience no further blessings until it finally confesses—openly and with deep conviction—the sins committed in the Inquisition, sincerely and unconditionally renouncing every form of violence in connection with religion.”

วอลเตอร์ นิกก์ นัก ประวัติศาสตร์ อธิบาย ดัง นี้: “คริสต์ ศาสนจักร จะ ไม่ ได้ รับ พระ พร อีก ต่อ ไป จน กว่า จะ ยอม สารภาพ—อย่าง เปิด เผย และ ด้วย ความ สํานึก เสียใจ อย่าง แท้ จริง—เกี่ยว กับ บาป ที่ ได้ กระทํา ใน ศาล ศาสนา ละ เลิก ความ รุนแรง ทุก รูป แบบ ที่ เกี่ยว ข้อง กับ ศาสนา ด้วย ความ จริง ใจ และ อย่าง ไม่ มี เงื่อนไข.”

Secular historians, including Josephus and Tacitus of the first century, mention Jesus as a historical figure.

นัก ประวัติศาสตร์ หลาย คน รวม ทั้ง โยเซฟุส และ ทาซิทุส ซึ่ง มี ชีวิต อยู่ ใน ศตวรรษ แรก ต่าง ก็ กล่าว ว่า พระ เยซู เป็น บุคคล จริง ใน ประวัติศาสตร์.

2 The historian Josephus mentioned a unique kind of government when he wrote: “Some peoples have entrusted the supreme political power to monarchies, others to oligarchies, yet others to the masses.

2 โยเซฟุส นัก ประวัติศาสตร์ ได้ กล่าว ถึง รัฐบาล หนึ่ง ที่ ไม่ เหมือน รัฐบาล ใด โดย เขียน ดัง นี้: “บาง คน มอบ อํานาจ สูง สุด ทาง การ เมือง ให้ แก่ การ ปกครอง แบบ ราชาธิปไตย ส่วน คน อื่น มอบ ให้ แก่ การ ปกครอง แบบ คณาธิปไตย แต่ ก็ มี อีก หลาย คน ที่ มอบ อํานาจ ให้ แก่ มวลชน.

8 Historians say that some of the foremost religious leaders would customarily remain at the temple after festivals and teach at one of the spacious porches there.

8 นัก ประวัติศาสตร์ กล่าว ว่า เป็น ธรรมเนียม ที่ ผู้ นํา ศาสนา คน สําคัญ บาง คน จะ คง อยู่ ต่อ ไป ที่ พระ วิหาร หลัง จาก เทศกาล และ สอน ณ บริเวณ เฉลียง ที่ กว้างขวาง สัก แห่ง หนึ่ง.

Though you may never have seen the original of any of his masterpieces, you most likely agree with the art historian who called the Italian genius a “marvellous and incomparable artist.”

ถ้า คุณ เห็น ภาพ วาด ของ เขา สัก ชิ้น คุณ ก็ คง จะ เห็น ด้วย กับ นัก ประวัติศาสตร์ ด้าน ศิลปะ ซึ่ง เรียก เขา ว่า “จิตรกร ฝีมือ เยี่ยม ที่ หา ใคร เทียบ ไม่ ได้.”

Some years ago a church historian was doing research for a university lecture about hell, and he checked the indexes of several scholarly journals.

หลาย ปี มา แล้ว นัก ประวัติศาสตร์ คริสต์ จักร คน หนึ่ง ทํา การ ค้นคว้า สําหรับ คํา บรรยาย ใน มหาวิทยาลัย เรื่อง นรก และ เขา ได้ ตรวจ ดู ดรรชนี ของ วารสาร ทาง ด้าน การ ศึกษา หลาย เล่ม.

The Bible historian Luke reported: “It was first in Antioch that the disciples were by divine providence called Christians.”

รายงาน ของ ลูกา นัก ประวัติศาสตร์ ด้าน คัมภีร์ ไบเบิล กล่าว ว่า “เหล่า สาวก จึง ถูก เรียก ว่า คริสเตียน เป็น ครั้ง แรก ใน เมือง อันทิโอก.”

Many historians agree that “the triumph of the Church during the fourth century” was, from the Christian point of view, “a disaster.”

นัก ประวัติศาสตร์ หลาย คน เห็น พ้อง ว่า “ชัย ชนะ ของ คริสตจักร ระหว่าง ศตวรรษ ที่ สี่” จาก ทัศนะ ของ คริสเตียน แล้ว เป็น “ความ หายนะ.”

If, as some historians think, he sailed to the Philippines after the battle at Malacca, then he did, indeed, circumnavigate the globe—though not, of course, in one voyage.

หาก เขา ได้ แล่น เรือ ไป ฟิลิปปินส์ ภาย หลัง การ สู้ รบ ที่ มะละกา อย่าง ที่ นัก ประวัติศาสตร์ บาง คน คิด เขา ก็ ได้ เดิน เรือ รอบ โลก จริง ๆ—ถึง แม้ ไม่ ใช่ การ เดิน เรือ รอบ เดียว กัน.

With reference to World War I, for example, historian J.

ตัว อย่าง เช่น เกี่ยว กับ สงคราม โลก ครั้ง ที่ 1 นัก ประวัติศาสตร์ เจ.

Historian Edmond Taylor expresses something that many historians agree on: “The outbreak of World War I ushered in a twentieth- century ‘Time of Troubles’ . . .

นัก ประวัติศาสตร์ เอดมัน เทย์เลอร์ ได้ แสดง ความ เห็น บาง อย่าง ซึ่ง นัก ประวัติศาสตร์ หลาย คน เห็น พ้อง ด้วย ดัง นี้: “การ เกิด สงคราม โลก ครั้ง ที่ หนึ่ง ได้ นํา ‘ยุค ลําบาก’ แห่ง ศตวรรษ ที่ ยี่ สิบ เข้า มา . . .

And what about the other classical historians who, for the most part, based their chronology on the writings of Berossus?

แล้ว จะ ว่า อย่าง ไร กับ นัก ประวัติศาสตร์ ยุค กรีก และ โรมัน คน อื่น ๆ ที่ อาศัย ข้อ เขียน ของ เบอรอสซุส เป็น หลัก ใน การ ลําดับ เหตุ การณ์ ต่าง ๆ?

The Greek historian Herodotus recorded some examples from Xerxes’ war against Greece.

เฮโรโดทุส นัก ประวัติศาสตร์ ชาว กรีก บันทึก เหตุ การณ์ บาง อย่าง ไว้ ตอน ที่ เซอร์เซส ไป รบ กับ กองทัพ กรีก.

In fact, as far back as some 19 centuries ago, the Roman historian Pliny had noted that slaves who worked in asbestos mines seemed to have respiratory problems.

ที่ จริง ย้อน ไป เมื่อ ประมาณ 1,900 ปี มา แล้ว พลินี นัก ประวัติศาสตร์ ชาว โรมัน ได้ สังเกต ว่า พวก ทาส ซึ่ง ทํา งาน ใน เหมือง แร่ ใย หิน ดู เหมือน มี ปัญหา ใน การ หายใจ.

In ancient times and in the Middle Ages, many thought that a garden of literal delights, the garden of Eden, still existed somewhere, “on top of an inaccessible mountain or across an impassable ocean,” explains historian Jean Delumeau.

นัก ประวัติศาสตร์ ชาง เดลีโม ได้ ชี้ แจง ไว้ ว่า ใน สมัย โบราณ และ ใน ยุค กลาง หลาย คน คิด ว่า สวน เอเดน สวน แห่ง ความ ยินดี จริง ๆ นั้น ยัง คง มี อยู่ สัก แห่ง “บน ยอด ภูเขา ที่ ขึ้น ไป ไม่ ถึง หรือ ใน มหาสมุทร ที่ ข้าม ไป ไม่ ได้.”

Interestingly, historian Arnold Toynbee once wrote: “The true purpose of a higher religion is to radiate the spiritual counsels and truths that are its essence into as many souls as it can reach, in order that each of these souls may be enabled thereby to fulfil the true end of Man.

น่า สนใจ นัก ประวัติศาสตร์ อาร์โนลด์ ทอยน์บี เคย เขียน ไว้ ว่า “จุด มุ่ง หมาย ที่ แท้ จริง ของ ศาสนา ชั้น สูง ก็ คือ การ กระจาย คํา แนะ นํา ทาง ฝ่าย วิญญาณ และ ความ จริง ซึ่ง เป็น แก่น ของ ศาสนา เข้า สู่ จิตวิญญาณ ทั้ง ปวง ให้ มาก ที่ สุด เท่า ที่ จะ ทํา ได้ เพื่อ ที่ โดย วิธี นั้น แต่ ละ จิตวิญญาณ สามารถ บรรลุ จุด หมาย อัน แท้ จริง ของ มนุษย์ ได้.

Tacitus, born about 55 C.E. and considered one of the world’s greatest historians, mentioned the Christians in his Annals.

ศ. 55 และ ถือ กัน ว่า เป็น นัก ประวัติศาสตร์ ที่ ยิ่ง ใหญ่ ที่ สุด คน หนึ่ง ของ โลก ได้ กล่าว ถึง พวก คริสเตียน ใน หนังสือ ของ เขา ชื่อ แอนนัลส์.

Roman historian Tacitus says: “Mockery was added to death; clad in skins of beasts, [Christians] were torn to pieces by dogs; they were nailed up to crosses; they were made inflammable, so that when day failed, they might serve as lights,” human torches to illuminate the imperial gardens.

ทาซิตุส นัก ประวัติศาสตร์ ชาว โรมัน กล่าว ว่า “นอก จาก ต้อง เสีย ชีวิต แล้ว ยัง ถูก เยาะเย้ย; ถูก ห่อ หุ้ม ตัว ด้วย หนัง สัตว์, [คริสเตียน] ถูก สุนัข ฉีก เป็น ชิ้น ๆ; ถูก ตอก ติด อยู่ บน กางเขน; พวก เขา ถูก ใช้ เป็น เชื้อเพลิง เพื่อ ว่า เมื่อ สิ้น แสง ตะวัน แล้ว จะ ได้ ใช้ พวก เขา เป็น แสง ไฟ” หรือ คบเพลิง มนุษย์ เพื่อ ส่อง สว่าง ใน สวน ของ จักรพรรดิ.

Wells wrote: “The old Roman historians ignored Jesus entirely; he left no impress on the historical records of his time.”

เวลส์ ก็ เขียน ไว้ ว่า “นัก ประวัติศาสตร์ ชาว โรมัน โบราณ ไม่ สนใจ ใย ดี พระ เยซู เลย พระองค์ ไม่ ละ ร่องรอย ใด ๆ ใน บันทึก ทาง ประวัติศาสตร์ สมัย นั้น.”

According to a historian, by whom was the idea of transmigration of souls possibly taken to India?

ตาม คํา กล่าว ของ นัก ประวัติศาสตร์ ผู้ หนึ่ง ใคร น่า จะ เป็น ผู้ นํา เอา แนว คิด เรื่อง การ ย้าย ที่ อยู่ ของ จิตวิญญาณ มา สู่ อินเดีย?

Instead, ancient historians identified Nabonidus, a successor to Nebuchadnezzar, as the last of the Babylonian kings.

นัก ประวัติศาสตร์ โบราณ กลับ ระบุ ว่า นะโบไนดัส ซึ่ง สืบ ตําแหน่ง ต่อ จาก นะบูคัดเนซัร เป็น กษัตริย์ บาบูโลน องค์ สุด ท้าย.

That unforgettable year was pinpointed by a Christian historian, Luke, as “the fifteenth year of the reign of Tiberius Caesar.”

ลูกา คริสเตียน นัก ประวัติศาตร์ ได้ ระบุ ปี ซึ่ง ไม่ อาจ จะ ลืม เลือน เสีย ได้ นั้น ว่า เป็น “ปี ที่ สิบ ห้า ใน รัชกาล ของ ติเบเรียว กายะซา.”

Commenting on the more recent discovery of a fragmentary prism of Esar-haddon, Sennacherib’s son who succeeded him as king, historian Philip Biberfeld wrote: “Only the Biblical account proved to be correct.

การ ให้ ข้อ คิด เห็น เกี่ยว กับ การ ค้น พบ เมื่อ เร็ว ๆ นี้ จาก ส่วน หนึ่ง ของ แท่ง ปริซึม แห่ง เอซันฮาโดน โอรส ของ ซันแฮริบ ซึ่ง ได้ สืบ ราชบัลลังก์ ต่อ มา นั้น ฟิลิป บิเบอร์เฟลด์ นัก ประวัติศาสตร์ เขียน อย่าง นี้ “เฉพาะ เรื่อง ที่ กล่าว ใน พระ คัมภีร์ เท่า นั้น ปรากฏ ว่า ถูก ต้อง.

A contemporary historian noted: “He foretold the Emperor’s fall in commonplace, vulgar language, saying, ‘I raised you up, you imbecile; but I’ll break you.’”

นัก ประวัติศาสตร์ คน หนึ่ง ใน ยุค นั้น กล่าว ว่า “เขา บอก ล่วง หน้า เรื่อง ที่ จักรพรรดิ จะ กลาย เป็น สามัญ ชน โดย พูด อย่าง ต่ํา ช้า ว่า ‘ข้า ฯ ยก ท่าน ขึ้น ท่าน ผู้ โง่ เขลา แต่ ข้า ฯ จะ ล้ม ล้าง ท่าน เสีย.’”

มาเรียนกันเถอะ ภาษาอังกฤษ

ตอนนี้เมื่อคุณรู้ความหมายของ historian ใน ภาษาอังกฤษ มากขึ้นแล้ว คุณจะได้เรียนรู้วิธีใช้คำเหล่านี้ผ่านตัวอย่างที่เลือกไว้และวิธี อ่านแล้วอย่าลืมเรียนรู้คำที่เกี่ยวข้องที่เราแนะนำ เว็บไซต์ของเรามีการปรับปรุงคำศัพท์ใหม่ๆ และตัวอย่างใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลา เพื่อให้คุณสามารถค้นหาความหมายของคำอื่นๆ ที่คุณไม่ทราบใน ภาษาอังกฤษ

คุณรู้จัก ภาษาอังกฤษ ไหม

ภาษาอังกฤษมาจากชนเผ่าดั้งเดิมที่อพยพไปยังอังกฤษและมีวิวัฒนาการมาเป็นเวลากว่า 1,400 ปี ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่พูดมากเป็นอันดับสามของโลก รองจากจีนและสเปน เป็นภาษาที่สองที่มีการเรียนรู้มากที่สุด และภาษาราชการของเกือบ 60 ประเทศอธิปไตย ภาษานี้มีจำนวนผู้พูดเป็นภาษาที่สองและภาษาต่างประเทศมากกว่าเจ้าของภาษา ภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการร่วมของสหประชาชาติ สหภาพยุโรป และภาษาต่างประเทศอื่น ๆ อีกมากมาย และองค์กรระดับภูมิภาค ปัจจุบัน ผู้พูดภาษาอังกฤษทั่วโลกสามารถสื่อสารกันได้อย่างคล่องตัว